Żyć....
Jak nie chce nikt...
Wciąż w cieniu...
W zapomnieniu...
Stać na krawędzi życia i wegetacji...
Wciąż szukać wyjścia z sytuacji...
Podnieść się na chwilę,
By znów spaść....
By jeszcze raz dotknąć dna...
Tak bardzo jestem na siebie zła...
Tak bardzo tym wszystkim zmęczona....
Wyciągam w górę ramiona...
Pomocy szukam....
O koniec wołam...
Niech przyjdzie kres mym cierpieniom...
Znów jestem na dnie...
Straszny bałagan jest w głowie mej....
* * *
