Namalować akt niewieści słowem
podjął się pewien Pan Poeta
Zamyślił - verbum niczym "arrowem"
postawię równość między piękno a kobieta.
Na początek - porządki może generalne?
Pracownię sprzątnął, umył szyby
by dobyć światło czyste, idealne
bo zaraz przecież, bo jakby, gdyby...
Usiadł do stołu, długopis w ręce.
Nie, co ja piszę? To klawiatura.
Zamyślił tworzyć w mąk udręce
by wyszedł nie chłam, lecz cyzelatura.
Już na ekranie słowa, słówka i słóweczka
w rządek równiutki się formują
To będzie sonet, pean lub piosneczka
Frazy, wyrazy dzieła dokonują.
I w pocie czoła... wreszcie finał.
Poeta wiersz swój głośno czyta.
No wyszło cacko! Wyszedł oryginał!
Lecz gdzie w tym dziele jest kobieta?
Tutaj nam w akcję wkracza żona
- Skocz no kochany po ziemniaki!
- Teraz gdy tworzę? Co ty, Iwona?!
Jednak ustąpił, bo bał się draki.
W drodze ze sklepu go wręcz olśniło
Choć mniej liryczne były to słowa
Choćbyś jej słodził, ażby zemdliło,
to bliżej prozy jest białogłowa.
Witaj na Gry Online WP
Dołącz do milionów graczy! Graj i poczuj smak zwycięstwa!
41 gier w katalogu
Codzienny bonus
Aktywna społeczność graczy