Często, gdy śpimy, to w naszej głowie
powstają dziwne sny kolorowe.
Właściwie nie wiem, jak to się dzieje,
że po zaśnięciu nasz mózg szaleje.

Dziś mi się śniła różowa hiena.
I morze, w którym wody już nie ma,
a nad nim słońce, zimne jak lody;
i z pajęczyny do nieba schody.

A obok gwiazdy, cztery księżyce,
które zjadały ogromne mszyce.
I wszędzie było iście bajkowo,
tak tajemniczo i kolorowo.

Często zadaję sobie pytanie:
Po co nam sny są, gdy zasypiamy?
Niech ktoś rozsądną poda odpowiedź,
ponieważ spędza mi to sen z powiek.

Zanim głos oddam, coś jeszcze powiem,
chciałbym przedstawić nowe przysłowie:
Jeśli w dzień głowa nic nie wymyśli,
to nam się nocą z pewnością przyśni.

Przyszedł do mnie
Przyszedł nocą
Było tak cicho i ciemno
Tak bardzo dokładnie słyszałem każde słowo wyszeptane z jego ust
Wzrok miał tak zimny i smutny
Mówił: jestem Twoim Aniołem
Nie wierzyłem....
Zabijasz mnie - ledwo wyszeptał
Twoja każda zła myśl, każda łza
To pióro wyrwane z moich skrzydeł, których od tak dawna nie mogę rozwinąć
Nie zabijaj mnie proszę..
Spojrzałem mu głęboko w oczy mówiąc: Przepraszam
Podszedłem  do Niego i przytuliłem
A z oczu mych zaczęły lecieć łzy
Łzy szczęścia, że jest, że czuję jego materialną obecność
Uwierzyłem...
A wtedy On rozłożył skrzydła
Powiedział: dziękuję i odleciał.......

Jako bestia w stalowe zakuta kajdany
Co schwytana podstępem do tchu ostatniego
Miota się wściekle i w gniewie i w rozpaczy
Trwoni siły, oczu szuka łowcy wrogiego

Tako dusza moja raniona ze stron wielu
Nigdzie bezpiecznego schronienia nie znajduje
Ale groźbą zagłady przyparta do muru
Wyczerpana, bezradna śmierci wyczekuje

Jakie imię łowcy? Z jakiego jest narodu?
Czy w ofiarę swoją długo się wpatruje?
Wybrał mnie jednego, lecz z jakiego powodu?

Będzie zdzierał skalpy, trofea drogocenne
Ze swych ofiar martwych zaplątanych w sidła
Ze swych ofiar martwych, tych złapanych podstępnie

Człowiek chce żyć dobrze najlepiej jak umie,
pragnie być szczęśliwym i nie mieć kłopotów.
Znaleźć zrozumienie nawet w ludzi tłumie,
choć dni mu mijają często bez polotu.

Chodzi przygnębiony, do zajęć się zmusza
i nie ma zapału na dobre działanie.
Potrzebna jest wtedy jakaś bratnia dusza,
która go zrozumie i przy nim zostanie.

Potrafi docenić, pokochać i zostać,
nie patrząc, że życie przynosi trudności.
Łatwiej jest we dwoje tym kłopotom sprostać,
potrzeba jedynie wzajemnej miłości.

Wtedy szare życie kolorów nabierze,
góry możesz przenieść, nie musisz się zmuszać.
Szczęśliwym zostaniesz i pokochasz szczerze,
jeśli jest przy tobie dobra, bratnia dusza.

_______________

,,Spotkanie kogoś, kogo pokocha się z wzajemnością jest wspaniałym uczuciem.
Ale spotkanie bratniej duszy jest uczuciem chyba jeszcze wspanialszym.
Bratnia dusza to ktoś, kto rozumie cię lepiej niż ktokolwiek inny, będzie przy tobie zawsze, bez względu na wszystko,,.
/Cecylia Aheron/

Prosząc o przebaczenie...

a może jednak przebaczysz
może nie zmienisz się będziesz
może nie spojrzysz inaczej
nie znienawidzisz mnie
nie odejdziesz
i może zdołasz zrozumieć
czemu tak postąpiłam
bo zakochując się w tobie
siebie powoli zabiłam

a może jednak się mylę
może ty kochasz mnie trochę
mnie moją dusze i serce
a nie cielesną powłokę
i nie porzucisz nie zniszczysz
nie dasz mi skonać samotnie
może twa miłość tak silna
może powrócisz znów do mnie

a może chociaż z litości
bo serce masz takie dobre
mną nie pogardzisz kochany
nie zechcesz o mnie zapomnieć
możesz mnie nawet obrażać
przeklinać kopać tratować
lecz tego że cię pokochałam
nigdy nie będę żałować

ale gdy jednak nie zdołasz
zrozumieć mnie i przebaczyć
nie będziesz chciał już rozmawiać
ani mnie nigdy zobaczyć
ja dalej będę cię kochać
dalej miłować cię skrycie
mimo że mnie już nie będzie
bo stracę wraz z tobą swe życie

Miłość potrafi pokonać każdą przeszkodę , trzeba tylko jej trochę zaufać...