jak w barze szybkiej obsługi
co dzień o tej samej porze
wpada noc prosząc o to samo
pod powiekami obraz wraca domu rodzinnego
pamiątki,wspomnienia...one nie znikają
rocznice,powroty i natrętne,,dlaczego''
wraca ,wraca i dręczy
zabierz mi czasie obraz tamtych dni
zabierz i pamięć o tym co było
gdzieś poza ciszą mieszkają wspomnienia
one tak często płaczą
nad ulotną życia chwilką
nad tym dniem...tak słońce świeciło
jeden mały ruch zasypiającego kierowcy
i wszystko się skończyło
czas nie zatrzymał się tik-tak tik-tak...to jego znak
co roku cienie dnia tego w pożegnalne słowa się składają
na nowo i od nowa Was Rodzice żegnają
Pokój wieczny w Cichej Krainie...
a dla mnie na ziemi żadne ukojenie
i błędne mniemanie że...czas leczy rany
nie,nie,nie...nie wszystkie uleczyć da się!
