sylpazero

Kim są ludzie , którzy nas mijają?
Kim są ludzie , którzy nas kochają?
Kim są ludzie , którym ufamy?
Kim są ludzie , którym przebaczamy?
Kim jesteśmy my sami?
Może zwykłymi, pustymi stworzeniami?
Nie my tylko takie pozory stwarzamy,
tak naprawdę inne oblicze mamy.
W każdym z nas tli się iskierka miłości
i wspaniałej, choć zwykłej ludzkiej życzliwości.
I jeżeli z tej iskry płomień powstanie,
niewidzialna bariera miedzy ludźmi się przełamie.
Połączy nas miłość i nić zrozumienia
i mniej na świecie będzie cierpienia.

Jesień już liście z drzew postrącała, już błotem czarnym ziemia się klei,
Lata horyzont zniknął już dawno - a ja kocham Cię jeszcze...
Po naszych ścieżkach nikt już nie chodzi, liście zielenią oczu nie pieszczą
I złota plaża nie jest już złota - a ja kocham Cię jeszcze...

Kto odmłodzi pusty las, kto z chmur słońce oswobodzi,
Kto mi zwróci ciepło dnia, kto samotność wynagrodzi.

Niebo nad miastem w chmurach już tonie, jakby je przykrył ktoś białym płaszczem
Skowronki dawno już odleciały - a ja kocham Cię jeszcze...
W wieczór jesienny pusto za oknem, po szybach płyną smutne łzy deszczu
Wiatr się zabawia liśćmi w kałuży - a ja kocham Cię jeszcze...

Kto odmłodzi pusty las, kto z chmur słońce oswobodzi,
Kto mi zwróci ciepło dnia, kto samotność wynagrodzi.

kiedy patrzałam w twoje oczy
widziałam swoje odbicie
w twych oczach
gdy dotykałeś mnie
całą sobą oddawałam
cała siebie
tonęłam w twoich ramionach
każda chwila
była jedyna
schowałam je w sercu na dnie
i tylko to pozostało.....

My ludzie umieramy na samą myśl o miłościach,
które przepadły na zawsze,
o chwilach które mogłyby być piękne a nie były,
o skarbach, które mogłyby być odkryte,
ale pozostały na zawsze niewidoczne pod piaskami.
Obawiamy się sięgać po swoje największe marzenia,
ponieważ wydaje nam się, że nie jesteśmy ich godni,
lub że nigdy nam się to nie uda.