W piosence z "Kabaretu starszych panów" pt. "Jeżeli kochać" Wiesław Michnikowski śpiewa, że wespół można moc wzmóc (tym razem nie o żądze chodzi). W rodzimym showbiznesie coraz częściej zdarza się ostatnio, że wizytę zagranicznej gwiazdy owocują nagraniami z artystami z naszego podwórka. Zaczęło się bodaj od Bregovica ale wykorzystano tylko jego kompozycje. Ciągle jeszcze chodzi mi po głowie nagranie Vitasa i Maryli Rodowicz i ono zachęciło mnie do poszukania podobnych przypadków polsko-międzynarodowej współpracy.

Zacznę od piosenki, która stanowiła moją inspirację

Vitas & Maryla Rodowicz - Crane's crying

Cesaria Evora & Kayah - Embarcacao

Yami & Maria Anna Jopek - Kananga do amor

Cesaria Evora & Dorota Miśkiewicz - Um pincelada

Garou & Robert Janowski & Piotr Cugowski - Belle

Aleksandr Domogarov & Justyna Staczkowska - Czy te oczy mogą kłamać

Korzystając z podpowiedzi wklejam jeszcze jedną piosenkę.

In-Grid & Stachurski

Więcej na http://niechgramuzyka.blogspot.com/

Takie brzydkie, że aż ładne (głosy). To cytat ze Szwejka. Wczoraj koleżanka zachwycała się głosem Vitasa (i słusznie). Ja lubię również te, którym Bozia pożałowała pięknego głosu a mimo tego zrobiły karierę w branży muzycznej. Nie potrafię wytłumaczyć dlaczego tak jest. Widocznie są na tyle oryginalne i potrafią stworzyć swoisty klimat. Dzisiaj przypomnę dwie takie panie.

Tanita Tikaram - Cathedral song

Only the one we loves

Good tradition

A oto druga z bohaterek - Tracy Chapman

Baby can I hold you

For my lover

 Więcej na http://niechgramuzyka.blogspot.com/

Układając listę 100 propozycji w plebiscycie na hit lat 70-tych starałem się przedstawić wszystkie popularne wówczas gatunki muzyczne. Dzisiaj ta lista była by nieco inna. Umknęło mi kilka nagrań godnych uwagi. Dziś chciałbym je przedstawić.

Fleetwood Mac - Don't Stop

Barry White & Love Unlimited - Love's Theme

Stephen Bishop - On And On

Creedence Clearwater Revival: Hey, Tonight

three times a lady commodores

Fleetwood Mac - Go Your Own Way

Joe Cocker - You Are So Beautiful

Kiss - I was made for lovin' you

Eric Clapton - Promises

 Więcej na http://niechgramuzyka.blogspot.com/

Kiedyś czytałem opowiadanie Lema o pisarzu, któremu zepsuł się komputer i miał problem z tworzeniem. Napisał o tym i zdobył sławę, bo tego przed nim jeszcze nikt nie wymyślił. Nie  wiem czy kiedyś dojdziemy do sytuacji, kiedy większość dzieł artystycznych będzie miało wtórny charakter, ale oryginalność jest rzeczą niezwykle cenną. Są artyści  których można rozpoznać po kilku dźwiękach. Na pewno należy do nich brytyjska grupa Supertramp. Grupa wypracowała unikalne brzmienie oparte na burzy dźwięków z instrumentów klawiszowych, melodyjnych gitarach, ciekawej wokalizie (męski falset Hodgsona) w połączeniu z drewnianymi instrumentami dętymi (klarnet lub saksofon). Solówki klarnecisty palce lizać .Ich najlepszy album Breakfast In America zasłynął nawet z okładki za którą otrzymał nagrodę Grammy. Przedstawia on widok na Manhattan z okien samolotu, jednakże Statuą WolnościStatuą Wolności jest tutaj kelnerka (aktorka Kate Murtagh) trzymającą w ręce zamiast znicza szklankę z sokiem, a wieżowcami Manhattanu są utrzymane w białym kolorze m. in. butelki ketchupu, musztardy, octu, skrzynki na jajka, stosy filiżanek. Bliźniacze wieże WTC przedstawione są jako dwa stosy pudełek.

Poniżej kilka moich ulubionych piosenek grupy.

GoodBye Stranger

It's Raining Again

"The Logical Song"]

Breakfast in America

Dreamer

Take the Long Way Home – kolejne nagrania Rogera Hodgsona z repertuaru grupy

Give a Little Bit Roger Hodgson (writer and composer) with Orchestra

Jego największy przebój z okresu solowej kariery.

Takie pytanie zadaję sobie gdy widzę jak nawiedzony gościu zamieszcza w dzień Bożego Narodzenia tekst o grupie satanistycznej z prowokującym zdjęciem. Więcej szacunku dla innych!!