Sevgi, ruhun yanından geçerken şöyle der:
“Senin orada olduğunu daha önce hiç farketmemiştim…”
Ruhumuz ise şöyle karşılık verir:
“Demek ki daha dikkatli bakman gerekiyormuş, çünkü ben buradayım…
Esen rüzgarın, gözlerini örten toz tabakasını süpürmesi gerekiyormuş…
Artık bir kez gördüğüne göre, bir daha terketmeyeceksin beni…
Ne de olsa herkes güzelliğe bayılır…”