Zabiorę gdzie pocałunki są jak letni ciepły wiatr
Zabiorę gdzie miłość granic nie zna
zakwita jak polny piękny kwiat
gdzie słońce promyki daruje
gdzie księżyc miliony gwiazd zapala
i pyłem obsypuje...tylko pozwól
a stanę się letnim deszczem i burzą
i słońcem i bezmiarem i ciszą
dotykiem,muśnięciem śpiewem i poezją
Choć ze mną a zobaczysz
Żadne słowa nie opiszą tego co czuję
Tak wiele już życie mi dało
Tak wiele już znieść kazało
ale ciągle mam wiarę i marzenia
choć ukryte,ale są chwile że
z ukrycia się wydostają i obrazami się układają
widzę płatki śniegu,dłońmi je rozrywam
leśne echo jak wśród drzew przemyka
myśli moje jeszcze nie zapisane
w strofy wierszy ubrane
Pragnienie miłości rzecz banalna... powiesz
O nie... kiedy Takiej miłości szukamy
Więc kiedy ją znajdujemy...nie zostawiamy
Słowo ja zastępujemy słowem MY
Świat ubrać w bajeczne sny i kochać i żyć
i śmiać się i szlochać
we dwoje to wszystko ma sens
Miłość to powietrze potrzebne do życia
I choć miłości zobaczyć się nie da
Ona unosi nas,skrzydeł dodaje
Świat kolorami dekoruje
Ja tak odbieram ja tak czuję
