o plażach złocistych i o ogrodach różanych
uwierzyć marzeniom,nie lękać się ich
otworzyć serce,uwolnić tęsknoty
oddać wiatrowi we władanie i szaty i włosy
słońcu pozwolić pomalować ciało
wraz z motylem zatańczyć w duecie
deszczykowi kropelki podkradać
cichym nut szelestem zagrać życia uwerturę
dzień w obłoki poubierać
zorze pozapalać...widzieć wesołe Twoje oczy
Kochać Cię Życie...nie bać się powiedzieć
stań obok mnie i szepcz mi na ucho
w miłosnej ekstazie choć ze mną
nie pytaj dokąd
znajdziemy kiedyś ten nasz ląd
tylko duszę na oścież otworzyć trzeba
zobaczyć czy są tam dobre zamiary czy złe
światło nadziei zapalić by mroki odeszły
poprosić anioła o wsparcie...
niech chroni od zatracenia..
oddali smugę cienia...ile jest prawd ...pytam
czy tylko jedno niebo istnieje
może jestem jak mróz,może jestem jak wiatr
co odpowiem kiedy zapytasz słowami bez słów
spojrzeniem bez wyrazu...powiem że
czekam na ósmy cud świata
zawołam z otchłani niewiary
tylko czy zechcesz usłyszeć...
i dłoń straceńcowi podać...
bym wstać chciała i żyć
między światłem i cieniem
między dziś a jutrem
niepewność i lęk i obawa
co powiedzą,co będzie...
z wyrokiem...
jak przyjdzie mi żyć?
tak piszę dziś...a jutro o tej porze
a jutro o tej porze...czy jeszcze mi ktoś pomoże?
zapewni...to nic...będzie dobrze...będziesz żyć!
