http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=C8cK5vCLI9s

Jesienne liście - Eric Clapton -  Clapton jest tu tylko zwornikiem, nawiązaniem do poprzedniego odcinka. Głównym tematem jest dzisiaj Jesień i zmiany zachodzące w przyrodzie ,  w nas, w naszych gustach.

 Zdawałoby się, że „bluesowy”  Huker nic innego nie słucha. Słucha i to wiele lat, co wiąże się też z różnymi fascynacjami, jednak ze stałą myślą przewodnią. Musi to być to coś, co chwyta, drąży „hukerowe” ucho i poczucie estetyki. Choć łapię się na tym, że często jest to, też, wyświechtany przebój, ale co tam, jeśli ładny.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=--xW8HPJRY0

 Jesienne liście Eva Cassidy, liście z innego drzewa .Inna twarz  Jesieni.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=H0HGzkeV510

 Jesienny blues  Little Jenny & The Blue Beans - taka kobieca odmiana muzycznej jesieni.

Trochę niespotykana, ale w imię, już wdrożonych, parytetów przedstawiam . Nie powaliło mnie to, ale zaciekawiło. Może to w związku ze zmianami, które nadchodzą , są już , w przyrodzie. Może też i w niejednym z nas.

Jak zmiany to zmiany!!!!!

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=ZMRDC4UDsnU

Zmiany Black sabbath – tu mnie macie. Nigdy,  przenigdy nie byłem zwolennikiem tego zespołu. Ale to jest ujmujące, znaczy muzyka. Tekst - tu jest ukryta bomba. Może się za kimś powtórzę , ale wielu z nas mogłoby go traktować jako własne słowa. Echo zdarzeń minionych, czy stanów ducha, aktualnych. Zwłaszcza sądząc po wpisach na blogach.

Jako, że pamiętam początki Black sabbath – jestem właśnie w trakcie zmiany w  porach swojego życia, na jesienną. Całe szczęście,  tą złotą jesień. Doza romantyzmu , zapobiegawczo, na  reumatyzmu objawy, nie zaszkodzi. 

Do tej zmiany nawiązuje jak ulał.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=9dRK-tzBs6Y

Jesienny pan – Hanny Banaszak - pełen jeszcze werwy (kryptoreklama).

Tako rzecze Huker: radujmy się Jesienią i zmianami zachodzącymi w nas. Wszystko ma swój urok. 

Pożegnalna wstaweczka- neutralny bezsłowny jesienny blues:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=aZqtMcEIjvQ

Do następnego Mili. Huker 

Jesień też ma złe strony- opadły wszystkie moje muzy . Weny brak

Ze starych zapasów:

Punkt myślenia

Czy ktoś wie co każdy z łosi,

Mając żonę co dzień znosi?

Jak się stara i mitręży,

Gdy ta tylko głos natęży?

Jak swe czoło potem rosi,

gdy ta tylko o coś prosi?

Jak on bardzo się mozoli,

By podołać żony woli ?

Nie pojmiemy jego doli,

Ani także, co go boli.

Zwłaszcza ,że łosina nasza,

To, na trawkę ją zaprasza,

To przynosi prezent drogi,

A ta mu przyprawia rogi.

Mamiąc, że mu w nich do twarzy.

Nie dziwmy  się , gdy się zdarzy,

Że o żonie, w łozy kępie ,

Łoś pomyśli, jak o klępie.

Huker

Warte uśmiechu?

http://www.youtube.com/watch?v=ZMRDC4UDsnU&feature=player_detailpage#t=233s

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=cW1BdWCsZzI

„My Dream”- Hooker

Moje marzenie – Huker – to nie tłumaczenie , to wyznanie.

Hukerowi

Oto spowiedź moja szczera,

Jak ja chciałem mieć Hukera!

I jak tu nie wierzyć w cuda,

Gdy się coś takiego uda.

Oto sześć lat temu, z rana,

dała go na świat, psia mama.

Po miesiącach dwu, psa miałem

I Hukerem go nazwałem.

Przez te lata , Gość na smyczy,

Źródłem moim był, słodyczy.

I choć psocił, to nie kawał,

Radość, spokój, miłość dawał ,

Wierność, ufność, rozbawienie,

Wszystko, przez swoje istnienie!

Niech psie serce w Twoim ciele,

Puka, dla mnie, przez lat wiele.

Ja zaś, przez te wszystkie czasy,

Nie poskąpię Ci kiełbasy.

Pan Huker(a)

Jak to z urodzinami, „nawet” psa, przybyło paru gości

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=qwi6IOB8HzI

 jest tak miły, że zdawałoby się wrogowie, też mu dobrze życzą.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=AelmBI0sJ3A

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=OrLSbDbEJno

 Do następnego Mili.

http://www.youtube.com/watch?v=b9jiRXrhkcw&feature=player_detailpage

Eric Clapton- „Alberta”.  Alberto , Alberto  - każdy z nas może sobie wstawić do słów tej piosenki imię , które mu szczególnie utkwiło w pamięci. Niektórym sprawiłoby to trudność z nadmiaru „tkwiących” imion.   Jeszcze inni chętnie wstawią swoje własne – tych nazwiemy egoistami, czy z imienia- Narcyzami , ale to nie jest karalne. Do dzieła!

http://www.youtube.com/watch?v=r3SovV95qAU&feature=player_detailpage

Eric Clapton- „San Francisco Bay Blues”.  W tym, wpiszmy  nazwę swojego miasta i już mamy osobisty blues oparty na przeżyciach wielu z nas.  Jeśli to przeżycia przykre, nic łatwiejszego jak zmienić miejsce zamieszkania i znowu przeżywać świeży „blues”. Z nadzieją na szczęśliwe zakończenie.

http://www.youtube.com/watch?v=-UEKlAtAtIA&feature=player_detailpage

Eric Clapton – „Malted Milk”. Tu już się nie podejmuję, sugerować epitetów, którymi opiewamy swoich bliskich. Do tej melodii wystarczy kilka nieskomplikowanych  określeń.I mamy swój tekst tej lirycznej piosenki. Zawsze w pełni określi nasz stosunek do „Baby”. Bardzo ją lubię.

Wyczerpuje się powoli „ unplugged”.

Wyczerpuje, nie znaczy kończy, gdyż wierząc  Szekspirowi, ( „Są takie rzeczy w niebie i na ziemi, o których się nie śniło filozofom”) źródeł dźwięku, nie tylko w elektryczności szukać należy.  Przykładem tego zdarzenie, uwiecznione w hukoresce, opartej na autentycznych, niedawnych przeżyciach.

Unplugget

W małym pensjonacie, na łące pod lasem,

Przeróżne  historie zdarzają się czasem.

Pewnego to razu, byłem tam na wczasach,

I ryku,  jeleni słuchałem po lasach.

Nie wiem, czy te ryki, czy inne zdarzenia,

Dały moim  myślom, pewne skojarzenia.

Gdy zaszło już słońce , pewnego, wieczora,

Choć późno, lecz senna, nie była to pora.

Czy za sprawą wiatru , czy też może gromu,

Światło, tak znienacka, zgasło w całym domu.

Po chwili, do ciszy ucho już przywykłe,

Zaczęły dobiegać odgłosy niezwykłe.

Najpierw to podłogi skrzypienie cichutkie,

Potem ,  jakieś szepty, były przez minutkę.

A  później, też stękać zaczęły sprężyny,

Nie skłonne ku temu, bez żadnej przyczyny.

Gdy tak rozmyślałem, co się też tam dzieje,

Dobiegły wnet do mnie onomatopeje.

 „Och” , „ach”, i te jęki, przedziwne odgłosy,

Po których już prawie stawały mi włosy.

Mruczenia i śmiechy, i ciężkie westchnienia,

Szmery i okrzyki – echa rozbawienia.

Do tego dudnienie, jak z Czarnego Lądu

Czy wszystko to było, tylko, z braku prądu?!

Sam, nad fenomenem takiego zjawiska,

Chętnie bym się schylił  i zobaczył  z bliska.

Jednak gdym już rano, swe oczy otworzył,

To prąd już był w gniazdkach, i dom już nie ożył.

Od tego to czasu , ego mam zmniejszone.

Dotąd nie wierzyłem, w domy nawiedzone.

Zawsze też mieniłem jako źródło mocy,

 Prąd, aż do momentu, tamtej mrocznej nocy.

Gdzie te wyzwolone tajemnicze siły,

Tyle harmideru w domu poczyniły.

I dzisiaj z przyczyny tej, tak, prozaicznej,

Muzyki,  ja, lubię słuchać, akustycznej.

Której wykonawca, za sprawą talentu,

Przekazuje duszę swego instrumentu.

Dla której wybrzmienia, nie trzeba energii,

Lecz zmysłów i ciała, w działaniu, synergii.

Huker

Tako rzecze Huker: rozmawiajmy ze sobą jak najczęściej. Bez pomocy  prądu.

A jak to zrobić? Pomyślmy

http://www.youtube.com/watch?v=K9EIbmUqGXI&feature=player_detailpage

Eric Clapton   „Rollin’ and Tumblin’” w tej kończącej płytę piosence skoncentrujmy się na melodii której optymizm niech się nam udzieli na najbliższy tydzień!

Powracajcie do "Unplugget" Claptona ma w sobie wszystko!

Dobranoc Mili Huker.

PS.

 Unplugget - epilog

Ciekawość wygrała! Od pewnego czasu

Wiem, co było źródłem, nocnego hałasu

Gdy nie znano prądu, tak jak tamtej nocy,

Para stanowiła główne źródło mocy.

Tutaj  też ten hałas, wytworzyła para,

Która wyprawiała, w łożu, bara-bara.

Współdziałając zgodnie , poprzez swoje ruchy,

Przywróciła we mnie wiarę, w nocne duchy.

Też  Huker

http://www.youtube.com/watch?v=M0lg3MyB1C4&feature=player_detailpage

Hey, hey, hej, hej, cześć, cześć,  zawołanie zrozumiałe dla wszystkich .

Witam wszystkich odwiedzających.

Z trzy tygodnie temu napisałem , że ta płyta była, jest,  dla mnie swego rodzaju niezbędnikiem samochodowym. Słuchałem jej i słucham, a i Wam polecam.

http://www.youtube.com/watch?v=HPUzdC2_Gs0&feature=player_detailpage

Be fore acusse me, woła Clapton, itd. 

Wczytuję się ostatnio, w słowa piosenek. Chwytam się na tym, pewnie to przypadek, że gdy w danym czasie jakaś piosenka mnie się podoba, jej, później, przetłumaczony tekst, odzwierciedla jakiś zaistniały szczegół z mojego bieżącego życia. Przypadek?

http://www.youtube.com/watch?v=UlBe-2Nwc3U&feature=player_detailpage

Nikt nie wie.(Nobody knows you)

Co? Co się w nas dzieje? Co myślimy? Co pragniemy przekazać ?

Pewnie tak jest !

http://www.youtube.com/watch?v=eFssNucHiQk&feature=player_detailpage

Ostatnio żyłem wiarą – to tekst piosenki , nie żadne wynurzenie.

Tak, żyłem wiarą w dobroczynny wpływ sportu, a tu po intensywnej jego dawce, masz przypadłość jak w hukoresce.

Skutki moczenia

Połamało w stawach krąpia,

Mocny ból mu skręca wątpia.

Przez co, gdy leży na brzuchu.

To nie może zrobić ruchu.

I tak leżąc sobie, jęczy.

Otoczenie , zaś tym dręczy.

Tym , orzekli dwaj jazgarze,

„Winni zająć się lekarze”.

I z pomocą dwu okoni,

Wzięli go, gdzie, w  stawu toni,

obejrzał go szczupak bystry.

Osąd wydał oczywisty:

„To artretyzm więc nie wątpię

Jak się zająć chorym krąpiem,

Krąp , jak wielu już to czyni,

Niech zamieszka na pustyni,

Gdzie w jej suchej atmosferze

Wnet sił nowych, on, nabierze”.

Krąp na taką to przemowę,

Złapał tylko się za głowę,

Plusnął płetwą na ogonie

I popłynął  w wodne tonie,

Gdzie,  nie czyniąc sobie szkody,

Wypił szklankę suchej wody.

Huker

 Czy to skutek oczarowania mglistą pogodą, czy sportowymi ambicjami? Najważniejsze, że zastosowane antidotum sprawiło, że już wszystko jest dobrze.

I już się  nie martwię. Nie zaznaję niepokoju – jednak - Worried Life Blues – słucham chętnie czego i Wam życzę.

http://www.youtube.com/watch?v=0h5yLel6pdM&feature=player_detailpage

Tako rzecze Huker – choć Was to cieszy, nie róbcie nikomu niespodzianek.

Dobranoc Mili

http://www.youtube.com/watch?v=H3gF9psVUYA&feature=player_detailpage

Nikt nie wie. Co? Co się w nas dzieje? Co myślimy? Co pragniemy przekazać!

Inni wiedzą tylko to, co chcemy ujawnić. I niech tak zostanie !!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=7GOCAC8FCqE&feature=player_detailpage

minimum słów, brak efektów, siła przyrody – siła bluesa.

http://www.youtube.com/watch?v=9oz66xHeaaM&feature=player_detailpage

Blues przed wschodem słońca – to ogarniało mnie codziennie rano, ostatniego tygodnia.

Zaaplikowałem sobie dawkę wypoczynku od myśli codziennych. Natura mnie w tym wspomogła. Ostatni tydzień lata, wzniósł się na wyżyny – spełnił wszystkie moje oczekiwania. Poranki – dość wysoko w górach – wysnuwały z czeluści lasów języki mgły. Codzienny długi spacer z Hukerem , w tym otoczeniu, wymuszał wręcz bluesowe myśli, których rytm narzucał tempo marszu. Wszechobecna wilgoć opadających chmur, krople rosnące na twarzy, szarość, brak jakichkolwiek widoków poza promień 5 m, ten pies ufny i wierny,  powodował we mnie pewien stan radości wewnętrznej. Nazwałbym to szczęściem, gdybym w nie, wierzył. Bardzo lubię taką pogodę, „cholernie” lubię zamglenie . Później wschodziło słońce i

http://www.youtube.com/watch?v=YS9gQeOzQMk&feature=player_detailpage

„I'm going upstairs”

Wchodziłem czy raczej wjeżdżałem w górę - dosłownie , nie jak w tekście – czemu też to sprzyjało myśleniu nad sobą. Bardzo myślący to był urlop . 30 km na rowerze po ścieżkach, to w dół, to w górę ,  słońce,  też powodowało zroszenie czoła( już nie od mgły) i znowu bluesowe nastawienie (tym razem może blues delty). Mógłbym tak jak Hooker

http://www.youtube.com/watch?v=rnHruinIfr8&feature=player_detailpage

„Dziewięćdziesiąt dni”  .Może  nawet powinienem?

Czar tego urlopu zaowocował pewnego rodzaju blokadą myśli wesołych, w ogólnym rozumieniu.

Dla mnie był jednak bardzo interesujący i owocny w przemyślenia. Czego dowodem maleńki limeryk:

Pochwała dobrej roboty.

Pewien pan będąc na urlopie w Siennej

Udzielił sobie lekcji bardzo cennej:

„By, będąc w górach,

Czy na Mazurach,

 Nie bronić  sprawy daremnej”

Huker

Jak również, trochę nietypową hukoreskę :

Żółwie rozsterki

Zielony żółwik zły na swą skorupkę

Dumał jak zmienić tę swoją chałupkę.

Od urodzenia będąc domku tego panem,

Nie zastanawiał się nad jego stanem.

Kiedy był młody, domek zdał się boski,

Teraz po latach , jest przedmiotem troski.

Lśniący i gładki z feerią różnych wzorów,

Miał swego czasu wielu amatorów.

Dziś gdy poszarzał i wzór się zaciera,

Żadna oferta, ich, doń nie dociera.

Czyżby ten domek nie miał już wartości?

Czy w takim stanie , nie przyjmie już gości?

Czy, gdy dopiero domek swój pozłoci,

Wróci do niego , jego genius loci?

Może nie zmieniać? Myśli tej nie zgubił ,

Bo tak naprawdę, domek on swój lubił.

I choć na niego nie chciał być skazany,

Poczuł, że bardzo jest z domkiem związany,

A też, że chatka, obrosła patyną,

Alternatywą jego jest jedyną.

Wdzięczny dla losu za taką poradę,

Jak mógł, odnowił  zewnętrzną fasadę,

Poprawił  wnętrze, oraz instalacje,

I wnet pomyślał ,że chyba ma rację.

By w domku, który, nie wzbudza zazdrości,

Doczekać sobie spokojnej starości.

Huker

 Z zasobów,  przed urlopowych, wyciągnąłem maleńką radę , która nasunęła się mnie po tygodniowym pobycie na wakacjach. ( Gdzie? Poszukajcie!)

Non Voyage

Karaś, żądny, wielkiej sławy,

Podróżując zwiedził   stawy.

Gdy był swego domu  blisko

Rybom zdał swe stanowisko.

„W jednym było mi gorąco,

W innym zimno” - rzekł twierdząco.

„W tamtym płytko i zbyt dusznie”

Dopowiedział dobrodusznie.

„W tym są , brzegi zarośnięte,

W owym dno jest zapadnięte.

Jeszcze w jakimś, były raki,

Gdzieś okonie chciały draki.

Więc wam powiem moi mili,

Nie marnujcie ani chwili,

Na wyjazdy zagraniczne,

Kiedy w naszym stawie ślicznie.”

Huker

 Pisaniny, muzyki dziś nadmiar, więc kończę - prośba kto przebrnął przez całość , niech da znać .

Tako rzecze Huker: nućcie bluesa gdy wam jest  dobrze i gdy źle też.

Do następnego Mili . Huker

Jak zwykle coś na koniec. Odkrycie tego tygodnia Katarzyna Dąbrowska  - jej głos.

http://www.youtube.com/watch?v=QGunFmIqROs&feature=player_detailpage

i zwłaszcza to :

http://www.polskieradio.pl/9/201/Artykul/442605,Benefis-Janusza-Gajosa-w-Trojce

druga część  wideo od 8 min i 30 sek „ Cyrk nocą”

dla mnie niesamowite .