"Któregoś dnia oślepniesz. Jak ja. Będziesz siedział gdzieś, punkcik zagubiony w pustce, w ciemności, na zawsze. Jak ja. Któregoś dnia powiesz sobie „Zmęczony jestem, usiądę”, i siądziesz. A potem powiesz sobie „Głodny jestem, wstanę i zrobię sobie coś do zjedzenia”. Ale nie wstaniesz. Powiesz sobie „Nie powinienem był siadać, ale skoro już siadłem, posiedzę jeszcze trochę, później wstanę i zrobię sobie coś do zjedzenia”. Popatrzysz chwilę na ścianę, a potem powiesz sobie „Zamknę oczy, może prześpię się trochę, będę się po tym czuł lepiej” i zamkniesz je. A kiedy je otworzysz, ściany już nie będzie. Znajdziesz się w nieskończonej pustce, której nie wypełniliby wszyscy wskrzeszeni zmarli wszelkich czasów, i będziesz w niej jak ziarnko piasku pośród stepu."

Polscy siatkarze wygrali z Brazylijczykami w pięknym stylu 3:0. Można by rzec, że wykiwaliśmy ich. Kiwki-Śliwki aż dziw, że tak łatwo wchodziły w parkiet przeciwników. Chłopaki pokazali, że bez Kurka (zdrowia!! Bartek) też pięknie sobie radzą. W sobotę gramy o finał z Japończykami. Spotykamy się o 17:00

Całym rokiem czekasz z utęsknieniem na te kilka dni wolnego i .... jak zwykle aura płata psikusa i zamiast słońca i ciepła serwuje deszcz, wiatr i chmury ... A było jechać w góry ...

Ile jest ścieżek, ulic szerokich
I wąskich polnych dróżek
Nie zliczysz ich,nie wiesz
Do celu dążysz uparcie 
Codziennie...
Dni pełne marzeń 
Schowane gdzieś w wysokiej trawie
Zapisuje je drobnym maczkiem
I chowam w szufladzie
Wolną się czuję kiedy wiatr we 
Włosach gra...
Słomkowy kapelusz porwał
I odrzucił w dal...
Moje łąki kwieciem ubarwione 
Zapraszają ...
Motyli rój nad głową tańczy
Błękit nieba ,lata czar
Lekkim krokiem szukam dnia
W którym spotkam swe marzenia
I wtedy usiądę już spokojna 
Szukać już nie muszę
Odnalazłam cel 

Gdybym był diabłem.

Złodzieje GD nie naliczają pkt (przetasowania i podpowiedzi) w grze Mahjong

Świadectwo nawrócenia.

Maria - matka Jezusa

Wczoraj alert ogłoszono
Pogoda wariuje
Słonko grzeje
 Nic nie folguje

Jak w balecie
Słonko z wiatrem tańczy
Chmury pędzą gdzieś na oślep
Lipiec grzeje,skwar okropny

Już pomruki słychać głuche
Burza już swe prawa zapowiada
Ja od brzdąca malutkiego
Za burzami nie przepadam

Ale rady nie ma na to
Co niebiosa nam zsyłają
Przyjąć trzeba
No bo innej rady nie ma

Po ulewie kwiaty barwy odzyskały
Swiat wypiękniał po tym deszczu
Tez się cieszę chociaż głowa mokra
No i myśli smutne gdzieś uciekły
A na buzi uśmiech został

Na poddaszu Twoich słów 
Na falochronie Twoich ust 
Oddalamy swój oddech nie zważając na odległość palców 

Wyrażając spokoju niedoskonałości
Oddzielamy kolejnego dnia kartki Ponownie analizując sny w których
Odległość rozrywała rzęsy ...

Analizując przeszłości szlaki często nadszarpujemy teraźniejszość